Door een oud Delftsblauw bord te "remasteren" wordt de levensduur van dit stuk op een vernieuwende manier verlengd. Oude Delftsblauwe borden, die normaal gesproken bij je opa en oma aan de muur hangen of door smaakverandering worden opgeborgen, krijgen nu een tweede leven.

​

Voor dit project breng ik op de bestaande borden een tweede laag aan waarbij de compositie verlegd wordt en het een teken van upcycling krijgt.  De borden zijn beschilderd met goud- of zilverluster waarbij het dessin na een stook deels verdwijnt onder het luster. Achterop ieder bord is een label gedrukt. 

​

Door de borden in een houten frame te plaatsen, verandert de functie: van wandbord naar schaal. Maar ook met een knipoog: door de extra stook kunnen sommige borden onder spanning komen te staan en breken. Het frame, wat speciaal op maat van ieder bord is uitgefreesd, beschermt het bord. De breuklijnen worden met een Japanse lijmtechniek: Kintsugi (= gouden verbinding) nog eens extra gefixeerd. 

​

Er is een tekst in het frame gelaserd wat een decoratieve functie heeft maar waarbij het concept ook geactualiseerd wordt: het wordt steeds belangrijker dat wij weten waar onze producten uit bestaan of waar ze afkomstig van zijn. De tekst omschrijft de ingrediënten waaruit keramiek borden bestaan.

​

Deze serie bestaat uit 9 wand- en sierborden.